ZOEKTOCHT NAAR STIJL EN ALLURE
Stijlpastoor des Vaderlands Arno Kantelberg, hoofdredacteur van ModMod, doet maandelijks verslag van zijn zoektocht naar stijl en allure. Deze keer vindt hij het op een onverwachte plek in zijn Witte Parel.
Het is niet dat ik me ervoor schaam, maar ik ben me er wel van bewust dat het raar overkomt. Daarom aai ik mijn auto liever niet als er iemand bij is.
Mensen zijn in staat om zich te hechten aan spullen, ook als die spullen vooral functioneel zijn. Want functionaliteit is in principe de eerste eigenschap van een auto. Een auto brengt je van A naar B. Hij houdt je bij die activiteit ook nog eens droog, een niet onbelangrijke functie in het Nederlandse klimaat.Toch kun je gehecht raken aan iets functioneels. Je kunt zelfs zó gehecht raken aan je Peugeot 308 SW, dat je ‘em behandelt als een tja, huisdier.
Na gedane arbeid mag ik mijn Witte Parel graag complimenteren met de geleverde prestatie. Wat doe ik in zo’n geval? Voordat ik mijn sleutels en andere spullen verzamel om uit de soepel geparkeerde auto te stappen, wrijf ik even over de bovenzijde van het dashboard. En het is enigszins gênant om toe te geven, maar ik prevel daar ook nog wat lovende woorden bij.
Daar is natuurlijk een psychologische verklaring voor. Een auto weerspiegelt de smaak en de interesses van de berijder. Je auto is een uitdrukking van je identiteit. Elke keer als ik mijn 308 complimenteer, sla ik dus eigenlijk mezelf op m’n schouder – een verkapte vorm van zelffelicitatie.